Lof der Gortzakken

Over dat dorp verwekt
in kerremesnachten,
in eerste kussen
steels gekiemd

Over die door gort
gevormde Heerlijkheid
dat Saens Geluk
waarin je wonen kunt

Declameer ik dit gedicht

Over dat lijzig lint
waar in draf de paarden gaan
achter ijzeren hekken
bier en de gezinnen staan
(harddraverij maakt nog geen hoogdravendheid)

Van dat dorp,
plek van bedevaart in Zaanse polder
in olieverf gevat

Ga je houden

Als je Spanjolen tenminste
niet met kippen verwart