In het veen

Hier te liggen, stil
in het veen, onder de
bomen en te horen hoe
de reigers hun kroppen
legen in hun kroost, hoe
het water altijd watert
langs het riet, bevrijd te zijn
van pijntjes en verdriet,
de lusten, de lasten, als
de zomerwind weer schatert
hoog over alles heen.

Hier te liggen en te weten
dat het goed is, en het voelt
ook zo vertrouwd, dit land van
vocht en lucht en hout,
daar lig je dan, de spinselmot
weeft je een bruidsjurk als
weleer, nog even dan, nog
ene keer, we lezen zachtjes
hoe je hebt geheten en we
weten waar je bent en wat
je doet.

Je bent hier en je doet niks.
En het is goed.